Na een korte warming up was het tijd voor de door Richard uitgezette heuse zeskamp. In tweetallen werd op verschillende onderdelen gestreden om de individuele winst. Alle speelsters kregen een minuut de tijd om een zo goed mogelijke score neer te zetten op de onderdelen slalom met bal, verspringen, hinkstap sprong, hooghouden, burpies en de sprint. Dit alles onder toeziend oog van de strenge doch rechtvaardige juryleden Marijke, John en Richard. Leuk om te zien was dat alle meiden, aangevuld met deelname van de coach, (mag altijd pas meedoen als er een oneven aantal is) streden voor een maximaal resultaat. En of het nu kwam door een ‘brainfreeze’ door de ijskoude wind, maar tijdens het onderdeel sprint dacht de coach nog heel even terug aan zijn glorietijd, pakweg een jaar of 20 geleden. Een glansrijke 6,48 seconden op de 60 meter (een krappe 0,2 seconde boven het nationaal record van Nederlands kampioen Churandy Martina), leverde hem een groot applaus op van het inmiddels massaal toegestroomde publiek. Datzelfde publiek vroeg zich overigens hardop af, nadat de coach inmiddels ruim een minuut bewegingsloos achter de finishlijn lag, of er niet gestart moest worden met de reanimatie. Al met al liep het goed af.
Na de intensieve zeskamp werd er nog een partijspel gespeeld, wat door de harde wind niet altijd makkelijk voetballen was. Toen Richard klaar was met het optellen van de punten van de zeskamp was de training ten einde.
Onder het genot van een warme chocomel met slagroom en een zakje chips werd de uitslag van de zeskamp bekend gemaakt en bleek dat in dit geval onze aanvoerster Canay met de winst naar huis ging. Zo rond de klok van 12:00 uur, en nog voor de aanstaande sneeuwbuien, reden we weer richting Koog aan de Zaan.
Al met al een zeer geslaagde en gezellige ochtend, die zeker voor herhaling vatbaar is!
