De 3J’s laten KFC-meiden swingen

De Palingsound in Zaandam. Of is het dan meer de Verkadesound? Feit is dat Jeffrey (grens), Jeffrey en Jeroen de meiden van KFC 13-2 lieten swingen. Oke, feitelijk deden de meiden dat natuurlijk zelf. Maar laat de mannen nou even denken dat ze ook enige invloed hebben gehad. Dankzij een sterke tweede helft – valt het u ook op dat ik de eerste helft vergeet? – verloren we slechts met 6-2 van het fysiek sterke Hercules. Er komt een tijd dat we twee keer dertig minuten power-voetbal kunnen spelen. Dat heeft ook iedereen op de tribune gezien.

Voor onze pre-pubers was het een ideale begintijd: aanvang 10.45. Maar helaas behoort het kijken op het klokje nog niet tot de unique selling points van de meiden. Dat wordt dus opdrukken komende maandag op training. Of 30 seconden planken. Aan jullie de keus. Voortaan op tijd erin,  op tijd opstaan en vooral… Op tijd aanwezig! Maar aan enthousiasme gelukkig geen gebrek. Jullie zien een spiegel en dan begint het feest. Waarom hangen ze die dingen eigenlijk op in een meidenkleedkamer?

De hoge hoed

Jeffrey en ik toverden de bekende 4-1-4-1 uit onze hoge hoed. Ons idee was een beetje op pittig te verdedigen gezien de kracht die de dames van Hercules uitstraalde. Jullie waren ook duidelijk onder de indruk van die power. Maar meiden, je mag echt een schouderduw geven of een voetje uitsteken. Dat hoort zelfs een beetje bij voetbal. Drie treffers van Hercules waren het gevolg van zwakjes ingrijpen. De bal begon op het middenveld al te rollen en de enige meiden die gingen lopen waren van de tegenstander. Wij rolden een rode loper uit en drie keer was het raak. Hetzelfde meisje scoorde 5 keer en haar opa en oma stonden achter ons. Vijf keer groot plezier achter ons. Dat willen we nooit meer meemaken.

Nu was het ook niet zo dat we de hele eerste helft geen potten konden breken. Zo was Virgynia als eerste heel dicht bij de treffer. Ze beukte zich door de verdediging heen en kwam een-op-een met de keeper van Hercules. Die wierp zich echter vol op de bal. Stoere actie waardoor het 5-0 bleef. Daarna kwam Kiyomi in dezelfde positie. Weer de keeper, maar dit keer was het dus wel raak: 5-1.

Tweede helft

De goede lijn van de laatste minuten werd de tweede helft doorgezet. Als herboren kwamen jullie de kleedkamer uit. We hadden met zijn allen de aandachtspunten doorgenomen en het is geweldig om te zien dat jullie daar ook echt naar luisteren. Er was duidelijk aan de pepermolen gedraaid: Liz en Zoe knalden er scherp in, Dyshaira vocht pittige duels uit met haar buurmeisje, Kiyomi liep alle gaten dicht. Het was een verschil van dag en nacht vergeleken met de eerste helft. Ook schoven eindelijk de linies een beetje in.

Iedereen voelde dat de tweede treffer in de lucht ging. Die eer was uiteindelijk weggelegd voor ons Duracell-konijn. Aan de linkerkant nam Tara de bal aan en begon – voor de ogen van haar vader – aan een enorme rush. Met haar laatste krachten slingerde ze de bal voor. Tot op de dag van vandaag zullen we nooit weten of ze een voorzet wilde geven of gewoon wilde schieten. Dat zag de Hercules-keeper dus ook niet. Die zag alleen de bal tussen haar benen gaan: 5-2. De 5-3 had ook nog kunnen vallen als de grensrechter een mooie combinatie tussen Anne en Tiana niet had afgevlagd. Een duidelijk VAR-momentje, maar goed… We leggen er ons bij neer. (oja, het werd ook nog 6-2, maar dat was meer voor de statistieken)

Positief

• - Goed geluisterd in de rust en beter ‘vanuit de taak’ gespeeld
• - Altijd jullie goede spirit en aanmoediging van teamgenoten
• - Jullie stellen echt al slimme vragen over het spel. 

Uitdaging

• - Meteen scherp beginnen. Durf erin te kletsen
• - Theekransjes doe je bij de thee
• - Blijf bewegen; linies opschuiven
• - tip aan coaches: leg buitenspelval uit