Spreken is zilver, kijken is goud - KFC1910

Door deze website te gebruiken gaat u akkoord met het gebruik van cookies op de website.

Sponsors

Spreken is zilver, kijken is goud

Sp. Krommenie MO13-1 (9-tal)

8 - 1

KFC MO13-2

Competitie

3e klasse (3e fase) 03 (9-tallen)

Datum

20 mei 2023 10:45

Scheidsrechter

A. Schumacher

Accommodatie

Sportpark Provily
Marslaan 4 t/m 10
1562WB
KROMMENIE
tel. 075-6210279

Dat de ouders na vele verliespartijen zin hadden in de winst bleek al voor aanvang. Enkele ouders – de slavendrijvers – hadden hun dochter met de fiets naar Krommenie gejaagd. Maar goed, alles voor de warme spieren. Ook nog een spelletje mikado als hersengymnastiek. Nee, aan de voorbereiding kon het niet liggen. U voelt het ‘ helaas’ misschien al weer aankomen. Tegen een fitter, sterker en ook iets slimmer Sporting verloren onze meiden 8-1.

Hoe fijn kan een voetbaldag beginnen? We konden uitslapen – Krommenie is toch dichterbij dan welk gat in de kop van Noord-Holland – de zon scheen en de grote supportersschare was er klaar voor. Dries zette de meiden op hun positie. En dan is het eigenlijk wel een beetje de bedoeling dat iedereen vanuit zijn plek gaat spelen. Helaas is positiespel niet het unique selling point van de mo11. Het zal niet aan de wil liggen, maar het is best een beetje ingewikkeld. Ik geef het meteen toe. Daarom ben ik ook niet geslaagd als voetballer (en nog veel andere redenen die ik niet ga bespreken omdat anders het verslag te lang wordt). Anyway, we stonden dus al snel 2-0 achter.

Waar is de kracht?

En dan begint het kijken en helaas ook praten. Jij zou toch dat meisje… Nee, ik zou dit meisje…. Als jij nou sneller…Nee, jij moet eerder... Als iets energie vreet, is dat het wel. Jullie hoeven niet als grote positivo’s te spelen, maar mijn oma zei altijd: niet klagen, maar dragen en bidden om kracht. Die kracht was bij Sporting wel aanwezig. Met de nodige power – soms over het randje – kwamen ze op 4-0. Wel een geflatteerd verschil hoor. Havila en Zoë liepen de benen uit hun lijf. En aan op de flanken speelde Lena op haar nieuwe Wondersloffen ook een knappe partij. Ze kreeg een sterke tegenstander tegenover zich maar liet zich de kaas niet van het brood eten. Chapeau!

Kijken

Eerlijk is eerlijk, we riepen de problemen een beetje over ons af. We lieten Sporting te makkelijk ‘komen’. Dat is trainerstaal voor: ze konden snel de bal pakken, overspelen en ons onder druk zetten. Op dat punt zijn we eigenlijk te afwachtend. Durf ook naar voren te denken. Dan schrikt de tegenstander vanzelf en kom je meer in aanvallende positie. Dat heet in trainerstaal ‘vroeg druk zetten’.

Niffo-time

In de rust waren alle kopjes al flink bezweet. Tijd voor een heerlijk geurtje. U leest het goed, een parfum. Het nut ontging me, maar goed ik ben al 51. Nu heb ik in de rust ook weer aan mijn vocabulaire gewerkt. Je kunt een bro zijn, een mattie of een homie, maar nieuw in het assortiment is de ‘Niffo’. Uit te spreken met twee gebaartjes van de vingers. Na een weddenschap met Day – bij scoren mocht ze de gebaartjes maken – ging het hele team het veld weer in. Beter in humeur.  En zie daar, na de 5-0 van Sporting was het eindelijk Niffo-time. Day scoorde, zwaaide, lachte en daar kwamen de Niffo-vingers: 5-1.

Helaas

Sporting liet zich helaas niet van de wijs brengen. De sterke meiden speelden goed en snel naar elkaar over. Keer op keer trof de bal doel. De spreekwoordelijke accu raakte bij veel van onze meiden ook leeg. Nu waren het uiteraard zware omstandigheden – toeschouwers hebben altijd makkelijk praten – maar je moet eigenlijk de bal het werk laten doen. Aannemen, kijken, passen. Dat is dus ook een beetje het idee achter positiespel. Ieder op zijn plek en speel de bal naar elkaar. Dan maak je geen onnodige meters.

Volgende keer weer beter

Kom op meiden, aan de wil ligt het niet. En ik zie ook heel veel goed gaan. Faïscha had een paar hele mooie rushes, Noah haalde weer veel weg, Puck speelde zich helemaal leeg en Anne liep vele malen vrij in de diepte. Over vrijstaan gesproken… Er is soms echt wel meer tijd om even de bal aan te nemen. Neem aan, kijk om je heen en speel je teamgenoot in de voeten aan. Het is een beetje multitasken – lopen met de bal en kijken naar de vrijstaande teamgenoot – maar durf het gewoon te doen. Het zal echt een keer fout gaan, maar van fouten kun je alleen maar leren. Volgens mij hebben we nog 1 wedstrijd te gaan. Lekker trainen en laten dan een mooi einde aan maken
Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!