Zon en Zege

Terwijl de eerste straaltjes van de lentezon weerkaatste op de landingsbaan van mijn bolletje traden de meiden van 13-2 aan tegen Ilpendam. Gezien de positie van de gasten op de ranglijst een wedstrijd met kans op punten. Maar dan moest er een beroep worden gedaan op de conditie. Er waren namelijk geen wissels aanwezig, terwijl Ilpendam er drie tot haar beschikking had. Het kwartje viel gelukkig de goede kant op….

Het leven van een voetballer kan zo mooi zijn. Oké, het was erg vroeg. Maar het weer was super. En dan krijg je negen jonge veulens in de wei. Even weg van TikTok en andere digitale randverschijnselen. Gewoon, terug naar de basis; voetbal. In een 1-1-3-3-1 (Van Gaal neemt ook altijd de doelman mee) werd meteen vol gas gegeven. Ilse bleef iedereen wijzen op positiespel, maar soms neemt het enthousiasme van de speelsters te overhand. Een klein aandachtspuntje dus nog. (scheelt ook veel onnodig loopwerk meiden...)

Na tien minuten zag Puck plotseling haar kans schoon. Snelle Henkie schoot uit de startblokken en liet de verdediging stilstaan. De vastberadenheid straalde uit de sprint. Daarna kijken en vuren: 1-0.

Ilpendam liet zich echter niet uit het veld slaan. Ze hadden best een paar sterke meiden in het team. Alleen schoten ze iets vaker tegen elkaar dan gericht op doel. Daarbij was Rosanne op doel in zeer goede vorm. Ballen werden klemvast gepakt en doeltrappen ver weggeschoten. Echt super gespeeld. Een clean sheet, zoals dat in professionele termen heet.

Ondank de kansen wist KFC de voorsprong niet uit te bouwen. Soms werd er te snel geschoten of werd de bal half geraakt. Maar het mooie was dat de spirit super was. Er werd niet geklaagd. Gewoon schouders eronder en doorgaan.

Na rust kwamen er dan eindelijk wat haarscheurtjes in de verdediging van Ilpendam. Met al haar power holde Day via de rechterflank naar voren en plaatste de bal rechts onderin: 2-0. Het gaf het team zichtbaar nog meer zelfvertrouwen. Achterin werd de zaak goed dichtgezet en de middenvelders keken iedere keer naar een vrijstaande spits. Het werd een kwestie van efficiënt uitspelen. Ondanks het feit dat de tegenstander iedere keer verse krachten in kon brengen, werd de aansluitende treffer niet gemaakt. Nadat Day met haar tweede treffer de wedstrijd in het slot had gegooid, was het een kwestie van uitspelen. Negen vrolijke meiden – tien eigenlijk, want de geblesseerde Lena moedigde sportief aan – liepen de lentezon tegemoet.