Hard werken geen beloning, 1-1 de eindstand.

Met een voltallige selectie traden we deze zondag aan tegen Hercules.
Het was koud en guur op zijn tijd dus de reserves waren ingepakt met trainingspak en deken. Om 11.30 werd het fluitsignaal gegeven door onze vaste scheidsrechter Siem. Na wat aftasten in het begin van de wedstrijd kreeg Hercules de overhand. Dat resulteerde in wat speldeprikjes en een bal op de lat. Daar stelde wij 2 hele grote kansen tegenover waarvan er een (alleen op de keeper af) toch echt wel een doelpunt had mogen opleveren. Jullie doen jezelf en het team op dit soort momenten echt te kort. Na 20 minuten spelen werd een hoekschop van Hercules niet op waarde geschat door onze verdedigers. De spits kon ongehinderd inkoppen de 0-1 stond op het bord. Door wat wissels in te brengen kregen we meer grip op het middenveld, zonder grote kansen trouwens. Een sole van onze topscorer leverde dan toch de gelijkmaker op. Door goed doorgaan op rechts belande een voorzet van Josephine zowaar in het doel, toch lekker een bal niet goed raken en een doelpunt maken. Na de thee in de rust gingen de meiden vol goede moed de 2de helft in. Er werd op momenten prima voetbal op de mat gelegd wat resuteerde in een paar kleine kansjes. Op de valreep kregen we een vrije trap op de rand van de 16. Dit was de ultime kans om de 3 punten in Zaandijk te houden. Pauline legde aan en het schot schampte de lat, helaas aan de verkeerde kant de bovenkant. Kort daarna floot Siem af met een eindstand van 1-1. Tevreden? er had meer ingezeten meiden. Op naar zondag tegen De Spartanen.
Johan en Fred.